Rozporządzenie w sprawie zgody po uprzednim poinformowaniu (PIC, rozporządzenie (UE) 649/2012) reguluje import i eksport określonych niebezpiecznych chemikaliów oraz nakłada obowiązki na przedsiębiorstwa, które chciałyby dokonać eksportu tych chemikaliów do państw nienależących do UE. Ma ono na celu promowanie wspólnej odpowiedzialności i współpracy w ramach międzynarodowego handlu niebezpiecznymi chemikaliami, a także ochronę zdrowia ludzkiego i środowiska poprzez udostępnianie krajom rozwijającym się informacji na temat bezpiecznych sposobów przechowywania, transportu, stosowania i usuwania niebezpiecznych chemikaliów.

Rozporządzenie to wprowadza, na terenie Unii Europejskiej, konwencję rotterdamską w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w odniesieniu do określonych niebezpiecznych chemikaliów i pestycydów w handlu międzynarodowym.

Rozporządzenie PIC ma zastosowanie do zabronionych lub podlegających surowym ograniczeniom chemikaliów zamieszczonych w załączniku I, zawierających chemikalia przemysłowe, pestycydy i środki biobójcze, na przykład benzen, chloroform, atrazynę i permetrynę. Eksport wspomnianych chemikaliów jest objęty dwoma rodzajami wymogów dotyczących: zgłoszenia eksportowego oraz wyraźnej zgody.

Rozporządzenie PIC stosuje się również do chemikaliów, których eksport jest zakazany (wymienionych w załączniku V) oraz do wszelkich chemikaliów, których warunki eksportu w zakresie pakowania i oznakowania muszą być zgodne z właściwymi przepisami UE.

Chemikalia występujące w lekach, materiałach promieniotwórczych, odpadach, broni chemicznej, środkach spożywczych i dodatkach do żywności, paszach, organizmach zmodyfikowanych genetycznie oraz farmaceutykach (z wyjątkiem środków odkażających, środków owadobójczych i środków niszczących pasożyty) są regulowane innymi aktami prawnymi UE, w związku z czym nie są objęte zakresem rozporządzenia PIC.

Ponadto rozporządzenie nie ma zastosowania do chemikaliów eksportowanych lub importowanych do celów badawczych lub analitycznych, pod warunkiem, że ich ilości prawdopodobnie pozostają bez wpływu na zdrowie ludzkie lub środowisko oraz nie są większe niż dziesięć kilogramów od każdego eksportera do każdego państwa importu w ciągu roku kalendarzowego.