Identyfikacja substancji jako substancji stanowiącej bardzo duże zagrożenie (SVHC) oraz umieszczenie jej na liście kandydackiej substancji może prowadzić do powstania pewnych prawnych zobowiązań ze strony importerów, producentów i dostawców wyrobów zawierających tego typu substancję.
Rozporządzenie REACH definiuje wyrób jako przedmiot, który podczas produkcji otrzymuje określony kształt, powierzchnię, konstrukcję lub wygląd zewnętrzny, co decyduje o jego funkcji w stopniu większym niż jego skład chemiczny. Zgodnie z rozporządzeniem REACH wyroby to np. ubrania, podłogi, meble, biżuteria, gazety i plastikowe opakowania.
Producenci i importerzy wyrobów mogą uzyskać informacje na temat substancji obecnych w wyrobach i ich stężeniu od uczestników łańcucha dostaw, takich jak dostawcy wyrobów spoza UE oraz dostawcy substancji i mieszanin.